Zabytkowa okazała willa u zbiegu ulic Gadańskiej i Zamojskiego, w świadomości wielu Bydgoszczan związana z osobą Poli Negri. Perełka architektury. Idealna na ekskluzywny hotel, prestiżową siedzibę banku, towarzystwa ubezpieczeniowego lub innej korporacji.
Willa powstała w latach 1898 -1899 według projektu architekta Karla Bergnera na zamówienie Carla Grosse. Prowadził on jedyną w Bydgoszczy fabrykę korka Ostdeutsche Kork-Fabrik, mającą tu swoją siedzibę. Jeden z kolejnych właścicieli - hurtownik drewna Otto Schmidt – w latach 1918-1920 wzbogacił willę o oryginalny, zachowany do dzisiaj wystrój wnętrza.
Budynek wielokrotnie przebudowywano w związku z potrzebami kolejnych użytkowników. Przez wiele lat uważano, że w latach 20. XX w. willa należała do aktorki Apolonii Chałupiec, bardziej znanej jako Pola Negri, od której miał ją wykupić bydgoski fabrykant Jan Kłossowski zwany "królem tektury", mieszkający tam z rodziną do lat 30. XX w. W istocie jednak do Poli Negri należała kamienica przy ul. Zamoyskiego 8 z 1906r.
W latach 1962-1992 budynek był siedzibą Klubu Milicji Obywatelskiej. MO prowadziła w niej sklep i zakładową stołówkę, zwaną powszechnie "Pod pałami".
Budynek utrzymany jest w stylistyce cottage nawiązującej do form architektury malowniczej. Willa poprzedzona jest przedogrodem, posiada asymetryczną bryłę i dekoracyjną fasadę, wzbogaconą wykuszami, ryzalitami, loggiami oraz szkieletową konstrukcją szczytów wypełnionych snycersko opracowanymi belkami.
Wystrój wnętrza utrzymany jest w stylu art déco, a wykonała go firma Johanna H. Fricke. Oprócz dekoracji sztukatorskiej warte uwagi są witraże, drewniane płaskorzeźby o motywach zwierzęcych i roślinnych, snycersko opracowane obramienia drzwi i balustrada klatki schodowej. W sali balowej, wychodzącej na ogród, umieszczono fontannę ozdobioną rzeźbą kobiety myjącej włosy. (przedstawione powyżej informację wg. Wilkipedii).
Powierzchnia budynku wynosi 949 m kw. Budynek usytułowany jest na działce 1680m kw. Na części powierzchni wyłożony kostką parking. Istnieje możliwość jej powiększenia poprzez zakup kilku mniejszych przyległych działek.
Obiekt ma charakter zabytkowy i podlega ochronie konserwatorskiej. Willa wymaga remontu kapitalnego. Ostatni taki remont przechodziła w roku 1999, jednak stan obecny wskazuje, że prace prawdopodobnie nie zostały dokończone. Część najcenniejszych zabytkowych detali architektonicznych między innymi balustrada klatki schodowej i kute elementy ogrodzenia są zabezpieczone. Obiekt ma bardzo duży potencjał, jednak nowy właściciel, aby przywrócić jego dawny blask musi liczyć się z koniecznością poniesienia nakładów finansowych.